Rebekka Ar Rayès

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Zur Navigation springen Zur Suche springen

Rafqa (Rebekka) Pietra Choboq Ar-Rayès (* 29. Juni 1832 in Himlaya, in der Nähe von Bikfaya, Libanon; † 23. März 1914 in Al Dahr, Libanon) war eine maronitische Nonne. Sie wird von der katholischen Kirche als Heilige verehrt.

Leben[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Rebekka Ar Rayès trat 1871 in ein Kloster des maronitischen Antoniusordens ein.[1] Zuvor war sie dem Massaker von 1860 entkommen, das die Drusen an den Maroniten angerichtet hatten. Ab 1897 lebte sie im Josefskloster (Mar Yûsuf) in Jrabtâ bei Batrun im nördlichen Libanon.[2] Während ihres klösterlichen Lebens hatte Rebekka Ar Rayès schwere körperliche und seelische Leiden zu erdulden, wobei sie sich durch eine tiefe Frömmigkeit und Glaubenstreue auszeichnete.

Verehrung, Selig- und Heiligsprechung[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Bald nach ihrem Tode am 23. März 1914 wurde Rebekkas Grab zum Ziel vieler Pilger.

Am 17. November 1985 sprach Papst Johannes Paul II. Rebekka Ar Rayès selig. Am 10. Juni 2001 sprach er sie heilig.[3] „Rafqa“, wie sie auf Arabisch heißt, gehört mit den Hll. Scharbel Machluf und Nimatullah al-Hardini zu den drei heiliggesprochenen Libanesen.

Literatur[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

in der Reihenfolge des Erscheinens

  • Joseph Mahfouz: La servante de Dieu la soeur Rafqa, Rebecca, de Himalaya, 1832–1914. Ordre Libanais Maronite, Ghazir 1980.
  • Salvatore Garofalo: Un messaggio dal Libano. La beata Rafqa (Rebecca) monaca maronita. Ordine libanese maronita, Rom 1985.
  • Pierre Saadé: La sixième plaie. Vie, survie, spiritualité et prodiges de la bienheureuse Rafqa, la religieuse marounite libanaise. Lubnān, Beirut 1985.
  • Elias Hanna: Saint Rafqa, the Lebanese Maronite nun, 1832–1914. Teacher of the generations and patron saint of sufferers. Monastery of St. Joseph, Jrabta 2001.
  • Paul Sfeir: Saint Rafqa, the Lebanese nun. Her life and spirituality. Holy Spirit University, Kaslik 2001.
  • Joseph Mahfouz, Leo Rothrauff: The lebanese Maronite Saints. Our Lady of Lebanon, Our Lady of Ilige, Saint Maroun, Saint Charbel Makhlouf, Saint Rafqa El-Rayes, Saint Nimatullah Kassab Al-Hardini. Beirut 2009.
  • Avril M. Makhlouf: Three Christian women of the Arab Orient: Rafqa, Mariam, Hindiyya. In: One in Christ, Jg. 44 (2010), Heft 2, S. 3–28.
  • Patrizia Cattaneo: La terra che guarisce. Santa Rafqa monaca libanese maronita. San Paolo, Cinisello Balsamo 2012, ISBN 978-88-215-7450-4.
  • Maroun Elkazzi: A spiritual botany. The Lily and the Little Flower. A comparative analysis of Rafqa El-Rayes and Thérèse of Lisieux. Sydney College of Divinity, Sydney 2014.
  • Chantal Verdeil: Le corps souffrant de Rifqâ, sainte maronite du xixe siècle. In: Revue des mondes musulmans et de la Méditerranée, Jg. 2006, Heft 113–114, S. 247–264.

Weblinks[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Fußnoten[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

  1. Chantal Verdeil: Le corps souffrant de Rifqâ, sainte maronite du xixe siècle. In: Revue des mondes musulmans et de la Méditerranée, Jg. 2006, Heft 113–114, S. 247–264.
  2. Litterae Decretales quibus Beatae Rafqa Petrae Choboq Ar-Rayès Sanctorum honores decernuntur. In: Acta Apostolicae Sedis, Jg. 94 (2002), S. 593–595, hier S. 594.
  3. Litterae Decretales quibus Beatae Rafqa Petrae Choboq Ar-Rayès Sanctorum honores decernuntur. In: Acta Apostolicae Sedis, Jg. 94 (2002), S. 593–595.